Dywan tkany na płasko jest obecny w domach już od czasów starożytnych – symbolizują ciepło, przytulność i dobrobyt. Projektanci często włączają niezwykłe i kolorowe dywany do ogólnej koncepcji wnętrza, a rynek oferuje tysiące opcji: od cienkich syntetycznych po puszyste naturalne giganty. Szczególnie cenione są ręcznie robione dywaniki, których wykonanie zajmuje ponad godzinę. Zastanówmy się, czy warto kupić taki element dekoracyjny? Jakie ma wady i zalety?
Rodzaje ręcznie robionych dywanów
Ręcznie robione dywany sznurkowe wykonane są z naturalnych tkanin: bawełny, wełny, jedwabiu. Występują one w wersjach z okrywą i bez okrywy. Można je kupić między innymi na stronie: https://sklepeureka.pl/dywany/tkane-na-plasko-sznurkowe.
Dywany z runem uzyskuje się kilkoma metodami:
Węzeł
Jedwabne dywaniki węzełkowe są szczególnie cenione we wnętrzach. Są one tkane w specjalny sposób: z podłużnych i równoległych nici. Często maturzyści stosują wspaniały wzór. Na końcu pozostawia się niewielką kupkę, aby upiększyć dzieło.
Tufting
Technika tuftowania jest nieco łatwiejsza od wiązania węzłów. W tym przypadku podłoże jest już przygotowane, a równoległe nici są tkane za pomocą specjalnej maszyny. Takie dywany są bardzo ciepłe, a jeśli powiesimy je na ścianach, to dodatkowo izolują pomieszczenie od hałasu. Jeżeli dywan pleciony nie posiada runa, należy do jednej z poniższych odmian:
Kilim
W wielu krajach kilimy wykonywane są w tradycyjne wzory, które przypominają klientowi o podróżach.
Sumach
Sumach ma ornament, który jest utkany z dodatkowych nici do głównego koloru.
Podsumowanie
Produkty bez okrywy włosowej można bez problemu obracać – nie ma różnicy, która strona jest frontem, wzór będzie taki sam. Są one już wykonywane na maszynach, pod nadzorem rzemieślników. Można tu również zidentyfikować klasyczne gobeliny.
Prace filcowe wyróżniają się osobno. Rzemieślnicy filcowali je z naturalnej wełny, jak filcowe buty czy ozdobne zabawki. Istnieją również dywany z wielopoziomowym runem – wykorzystują one jednocześnie kilka technik.
